Şanışer - Çaresiz Satırlar

Hergün geberen onca sübyana rağmen mi güzeL?
Verdiğim nefesLer tükenmeden anLatayım.
Her nağmeme kazınır tadım kaLmadı adım.
Yazmasın tarihte kan dolu sayfalar
Rutubetten kokmasın.
Galipte mağlupta zararda.
Bir gün gelirde susarsam eğer anla ; öLmüşümdür.
Meğer gülmüşümdür
Tabutum yerin dibinde bin düşündür
42nde kan yağmur ferimde.silmişimdir.
Gerimde gözü yaşLı kim kaLır benimLe?
Kabusumu tatmadı kimse yatmadı gecemde.
DikenLi teLLerimLe sardığım hecemde
Ellerimle vardığım tepem yeryüzünden100 ışık yılı derinde.
MaaLesef haLa insanım diyemem kendime.
Ben kime kuL oldum ki suLhu bozuk.
Güldü geçti.Annem ağlamaz.
İnsanın (çözemedim:)) ölüm yine ellerinde kabza savaş
Ve kan kokan 2005 sene.

Çaresiz onca satır üzerine nafilene kadar mürekkep akıtır
Bu Şer be Şer dölü yeşermeyen çöLü
Vermeyen meyveyi açmayan gülü.
Heer erişemediğim barış uğruna her nağmem.Çaresiz.

Beyin mezarlığında tek zebani hain affı istemem.
Ölümse her gecem gülümse çare yok cariyem.
Bari yense korku sorgulandı canlı öldü kanlı barış hubbesinde.
Kutbesinde gördüm caminin çalıntı katilim kalındı failim salındı
CahiLim kabuL de ettim hergünüm yetim
Betimle sen bu afetin her anında
İçimdeki sefaletin izleri kefaletin
Ben uygar çektiğim çilenin ortasında kalmış bir köleyim varsın öleyim.
Ne farkeder.?

Çaresiz onca satır üzerine nafilene kadar mürekkep akıtır
Bu Şer be Şer dölü yeşermeyen çöLü
Vermeyen meyveyi açmayan gülü.
Heer erişemediğim barış uğruna her nağmem.Çaresiz.